سرود تبریز ؛ سروده یدالله مفتون امینی

یدالله مفتون امینی از شاعران برجسته معاصر است.وی در خطه مردخیز آذربایجان چشم به جهان گشوده و بخشی از عمر خویش را در آن دیار گذرانیده است و در شعرهایش عشق و علاقه خویش به آذربایجان و ایران و شهرهای آن را به نمایش گذاشته است. وی در دوران سلطه فرقه دموکرات در تبریز دانش آموز بود و در خاطرات خود از آن سالها به سرکوب زبان و فرهنگ ملی ایران یاد می کند. شعر "تبریز " او که در زیر آن را می خوانید بیانگر احساسات او درباره ایران زمین و زادگاه مادری اش تبریز است.

از من سلام ای شهر پولادین تبریز
از من سلام ای شهر قهرمان خیز
می بینمت از دور،پر فر و دل انگیز

گرد تو آن کوه بلند ارغوانی
تمثال صدها موج سرخ قهرمانی
ای یادگار شوکت دیرینه ماد!
***

تبریز ! ای تبریز توفان دیده ما
ای پایگاه مردم شوریده ما
ای مدفن آمال سرکوبیده ما

بگذار تا کوه سهند آتش فشاند
سامان دشمن را به خاک و خون کشاند
شاید بسوزد ریشه نیرنگ و بیداد!
***

تبریز! مردان تو سرسختند و یکرنگ
با خون خود شویند از دامان خود ننگ
زحمتکش صلح اند و هم دشمن کش جنگ

خلق تو در مشروطه پرچمدار گردید
از نهضت تو ملتی بیدار گردید
مدیون مردان تو شد ایران آزاد!
***

ای شیر خواب آلوده آخر جنبشی کن
در بیشه خاموش ایران غرشی کن
همدوش با مردان میهن کوششی کن

بربند چشم یاری از همسایه خویش
وقف نیاز خویش کن سرمایه خویش
تا خانه خود را کنی رنگین و آباد
***

تبریز! این سوداگران یاری تو
بس مهربان بودند در غمخواری تو
اما حذر جستند از بیداری تو

جز ساکنین این سرا کس یاورت نیست
رزم تو با مردم فریبان بی امان باد!
***

ای سنگر آزاد مردان جاودان باش
همواره در تاریخ ایران قهرمان باش
بر گنج آذربایجانی پاسبان باش

فرزندها پرور به دامن پاک و بی باک
تا پرچم میهن سرافراز بر افلاک
ایران ز تو شاد و تو از ایران شوی شاد!